تو رفتی و من شدم لحظه شمارت / دو قطره اشک مانده یادگارت
اگر برگشتی و من را ندیدی / بدان که مرده ام از انتظارت . . .
.
.
.
خسته در حبس زمینم ، ماه من یادم کن
به نگاهی ، به پیامی ، سخنی شادم کن !
.
.
.
میروم دیگر شما یادم کنید / من که رفتم این غزل ها را شما دفتر کنید
میروم تا دل نبندم دل به خوبی هایتان / باز هم دل بستم و زخمی شدم ، باور کنید . . .
.
.
.
نگاهی کرد و در به در کرد ، یقین کرد عاشقم بعدش سفر کرد
شکسنی خورد و آمد تا بماند ، ولی من رفته بودم ، او ضرر کرد . . .
.
.
.
سلام ای بی وفای بی مرووت / سلام ای ساز گیتار محبت
سلام کردم نگی تو بی وفائی / وگرنه ما که عاشقیم بی مرووت !!!
.
.
.
گر نگه دار من آن است که من میدانم / شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد . . .
.
.
.
بزرگ ترین درد دنیا اینه که بدونی پناه لحظه هات . پناه دیگری دارد . . .
.
.
.
یافتن میلیون ها دوست معجزه نیست ، معجزه توئی که بین میلیون ها دوست ، تکی !
.
.
.
من که پشت پا زدم به هرچه هست و نیست / تا که کام او ز عشق خود روا کنم
خود را نمیبخشم ، اگر که زین پس به عاشقان وفا کنم . . .
.
.
.
اگر لیلی به مجنون داده میشد / دگر هیچ عاشقی رسوا نمیشد
.
.
.
من و تو از تبار بی کسانیم / در این غوغا چه کس را کس بدانیم
کسی نشنید فریاد کمک را / کمک کن تا برای هم بمانیم . . .
اگر برگشتی و من را ندیدی / بدان که مرده ام از انتظارت . . .
.
.
.
خسته در حبس زمینم ، ماه من یادم کن
به نگاهی ، به پیامی ، سخنی شادم کن !
.
.
.
میروم دیگر شما یادم کنید / من که رفتم این غزل ها را شما دفتر کنید
میروم تا دل نبندم دل به خوبی هایتان / باز هم دل بستم و زخمی شدم ، باور کنید . . .
.
.
.
نگاهی کرد و در به در کرد ، یقین کرد عاشقم بعدش سفر کرد
شکسنی خورد و آمد تا بماند ، ولی من رفته بودم ، او ضرر کرد . . .
.
.
.
سلام ای بی وفای بی مرووت / سلام ای ساز گیتار محبت
سلام کردم نگی تو بی وفائی / وگرنه ما که عاشقیم بی مرووت !!!
.
.
.
گر نگه دار من آن است که من میدانم / شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد . . .
.
.
.
بزرگ ترین درد دنیا اینه که بدونی پناه لحظه هات . پناه دیگری دارد . . .
.
.
.
یافتن میلیون ها دوست معجزه نیست ، معجزه توئی که بین میلیون ها دوست ، تکی !
.
.
.
من که پشت پا زدم به هرچه هست و نیست / تا که کام او ز عشق خود روا کنم
خود را نمیبخشم ، اگر که زین پس به عاشقان وفا کنم . . .
.
.
.
اگر لیلی به مجنون داده میشد / دگر هیچ عاشقی رسوا نمیشد
.
.
.
من و تو از تبار بی کسانیم / در این غوغا چه کس را کس بدانیم
کسی نشنید فریاد کمک را / کمک کن تا برای هم بمانیم . . .
