طبیعت خیار سرد و مرطوب است و در فصل گرم جهت خنک شدن بدن نیز مصرف می شود. خیار سرشار از املاح منگنز ,
کربنات کلسیم , ویتامین های A,B,C است. این میوه با تمام میوه های یک تفاوت دارد که نارس آن گواراتر از رسیده آن است.
البته میوه رسیده و کال آن هر دو مفید و دارای خواص مخصوص به خود هستند. ریختن چند قطره آب آن در بینی و بوئیدن آن
جهت گرفتگی و بی حوصلگی و کم خوابی مفید است.
آشامیدن آب خیار جهت بهبود تب های شدید تسکین التهاب و حرارت , صفرای خون, التهاب معده و رفع تشنگی , پاک کننده
کبد, زیاد شدن ادرار, دفع سنگ های کلیه و مثانه و بر طرف کردن یرقان سودمند است. یک لیوان آب خیار با سی گرم نبات
مسهل خوب و گوارایی است و صفرا و سودا را به خوبی از معده خارج می کند. اگر مقداری میخک را در آب خیار خیسانده و
پس از 24 ساعت آن را صاف کرده و با عسل بنوشید کسالت را بر طرف می کند. رنگ چهره را باز می کند و در شخص حالت
طراوت به وجود می اید. خیار برای یرقان داروی خوبی است و مصرف آن سه روز متوالی اطر بخش است. معده بعضی افراد
قدرت هضم خیار را ندارد و پس از خوردن آن مبتلا به گاز معده و پیچش معده می شوند. این گروه باید خیار را با پوست اب
گرفته و با اب لیمو یا ماست یا عسل میل کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر