ساعت ۱۰ امشب، کانال ۱ اولین قسمت سریال «در چشم باد» رو پخش کرد.
یکی دیگه از معدود آثار صدا و سیما که به نظر من هر چقدر هم پول خرجش شده باشه، ارزششو داره.
ظاهرا تو چند تا زمان جریان داره (با فلشبک و فلشفوروارد). دورترین زمانش هم زمان میرزا کوچک خان جنگلیه.
با قشنگیهای طبیعت و عشق و دل خوش شروع شده و مطمئنا به جنگ و خون و تجاوز و عزا میرسه. بوی آزادیخواهی تاریخی ایرانیها ازش مییاد. اتفاقا چه وقتی هم داره پخش میشه!
حتی اگه هیئت حاکمه سعی کرده باشه به وقایع تاریخیش جهت بده، بازم ارزششو داره. واقعا از نظر بصری آدمو ارضا میکنه. بازی و دیالوگهای نوشته شده هم به نظرم خیلی جذاب بود. بالاخره این همه پول مملکت میلیارد میلیارد تو این صدا و سیما صرف چرندیات و دروغ و خزعبلات و کارهای بنجل سفارشی میشه، وسطش چهار تا چیز به درد بخور هم بسازن دیگه!
کار ایرانی به این تمیزی، زیاد ندیدیم.
قبل از این، «مدار صفر درجه» رو هم خیلی دوست داشتم. اما به نظر مییاد این یکی بره خودش شاهکاری باشه