فرهاد آئیش گفت: بزرگ‌ترین ویژگی كار، برنامه‌ریزی جهت دوری از حرف‌های تكراری بود. در حقیقت هر كدام از ما، برنامه كاری‌مان را بر اساس پرهیز از كلیشه‌ها و چیزهایی كه همیشه در سریال‌های داستانی موجود بوده، جلو بردیم.
به گزارش تماشاگران فرهاد آئیش در سال 1331 در شمیران متولد شد.
او پس از اتمام تحصیلات متوسطه به آمریكا سفر كرد و مدرك كارشناسی سینما و تلویزیون و عكاسی را از دانشگاه كالیفرنیا كسب كرد. او در بازگشت به ایران، در دهه اخیر به عنوان نویسنده وكارگردان و بازیگر در تئاتر، تلویزیون و سینما فعالیت داشته است.
گفت‌وگوی كوتاه خبرنگار ما با «فرهاد آئیش» را به بهانه توجه كارشناسان در نظر سنجی فارس به بازی او از نظر می‌گذرانید؛
برخی معتقدند «شمس‌العماره» در مدت زمان نمایش خود هم توانسته در بین مردم سریال پرمخاطبی باشد. مهمترین ویژگی این مجموعه تلویزیونی چیست؟
- بزرگ‌ترین ویژگی كار، برنامه‌ریزی جهت دوری از حرف‌های تكراری بود. در حقیقت هر كدام از ما، بر اساس پرهیز از كلیشه‌ها و چیزهایی كه همیشه در سریال‌های داستانی موجود بوده، برنامه كاری‌مان را جلو بردیم. در واقع قصه‌های ما، متفاوت بودند و طنز موجود در مجموعه، متفاوت بود و یك نوآوری در كلیت این كار از سوی كارگردان و تهیه‌كننده «شمس‌العماره» پیش‌بینی شده بود. دو عنصر مهمی كه پشتیبان همه دوستان و همكاران من در بخش‌های مختلف این سریال بودند.
فیلمنامه چقدر در جذابیت «شمس‌العماره» و شكل‌گیری این تفاوت‌ها تأثیر داشته است؟
- همیشه 50 الی 60 درصد موفقیت یك كار به فیلمنامه آن ربط پیدا می‌كند. این هم به نویسنده‌ها مربوط می‌شود و هم می‌تواند ناشی از طرح اولیه باشد و خواسته‌ای كه كارگردان دارد. وقتی می‌گوییم متن یك كار خوب است، این قضیه به طور غیرمستقیم به كارگردان ربط پیدا می‌كند. در مورد این سریال، باید بگویم بخصوص در قسمت‌های اول، نوشته‌های «امید سهرابی» بیشتر به چشم می‌خورد و واقعا از خیلی جنبه‌ها، كار وی متفاوت بود. به‌خصوص این كه در نوع دیالوگ‌نویسی، و شخصیت‌پردازی، كار او بسیار قوی بود. البته این روند تا آخر هم ادامه پیدا كرده اما شاید در قسمت‌های اولیه، به دلیل همان تفاوت‌ها بیشتر به چشم آمده است.
ارزیابی شما از این سریال و ارتباطش با مخاطب چیست؟
- «شمس‌العماره» یك كار بسیار موفق و نو بود و نوعی ایجاد یك سلیقه جدید در برنامه‌سازی طنز شبانه ما. در مورد استقبال مخاطب از این مجموعه هم تا آنجا كه من می‌دانم، مخاطب استقبال خیلی خوبی از این سریال تلویزیونی داشته است و تا جایی كه دوروبرم را می‌بینم، اوضاع از این لحاظ، خوب خوب است!
شخصیت‌پردازی «شمس‌العماره» كه آن را از ویژگی‌های این مجموعه می‌دانید، چه شاخصه‌هایی دارد؟
- من به شخصه طبقه‌بندی تیپ و شخصیت را زیاد قبول ندارم. به هرحال در نمایش و تئاتر ما نمی‌توانیم زیاد تفكیك كنیم، همانطور كه در زندگی واقعی هم نمی‌توانیم این تفكیك را صورت دهیم. خیلی وقت‌ها آدمهایی هستند كه شخصیت‌های قوی‌تر و غلوشده‌تری دارند كه اگر ما در فیلم یا سریال یا یك كار تصویری و نمایشی ببینیم، نامش را تیپ بگذاریم ولی در واقع، ما در زندگی واقعی هم نمونه‌هایش را می‌توانیم جستجو كنیم چون این یك امر نسبی است. درمورد این كار باید بگویم كه ا زابتدا یكی از اساسی‌ترین پایه‌های این سریال، شخصیت‌سازی و شخصیت‌پردازی بود. یادم می‌آید همان روزهای اول كه با سامان مقدم صحبت می‌كردم، وقتی می‌خواست درمورد كار صحبت كند، می‌گفت در این كار آنقدرها كه شخصیت‌ها اهمیت دارند، قصه مهم نیست و الان هم كه نگاه می‌كنیم، می‌بینیم طرح و توسعه و قصه آنقدر اهمیت ندارد كه ما در سریال‌های معمول دیگر می‌بینیم و بیشتر، شخصیت‌ها محور هستند.
شخصیت رحمت چه جور شخصیتی بود و از ابتدا با آن چگونه كنار آمدید؟
- راستش شاید برایم راحت‌تر باشد تا بیشتر شخصیت كاراكترهای دیگر را توضیح دهم تا نقش خودم را، به خاطر این كه این روزها یك مقدار در شخصیت رحمت، غرق هستم... رحمت، به هرحال یك آدم ساده است كه در اوج سادگی‌اش، یكسری زیركی‌هایی هم دارد یا می‌خواهد داشته باشد و از نظر طبقاتی با افرادی كه با آنها ارتباط دارد، متفاوت است، ولی درعین حال، خودش را بخشی از خانواده آنها می‌داند و با این خانواده، سال‌ها زندگی كرده و همیشه راحت و خوشحال بوده ولی درعین حال، التهاب حفظ موقعیت‌اش همیشه با او بوده است.
مهمترین خاطره شما از «شمس‌العماره» در این چند ماهه چیست؟
- وحدت و رفاقتی كه بین بچه‌ها وجود داشت، خاطره‌انگیز بود. بخش زیادی از این قضیه برمی‌گردد به «سامان مقدم» كارگردان این سریال. در واقع، عوامل سازنده این مجموعه، هم جلوی دوربین و هم پشت دوربین به نوعی فكر می‌كردند اعضای یك خانواده‌اند و این موجب شده بود كه به همه ما خیلی خوش بگذرد.
و فعالیت‌های جدیدتان در سینما و تلویزیون؟
- تا چند روز دیگر تصویربرداری «شمس‌العماره» تمام می‌شود و از این هفته، قرار است در دو كار حضور داشته باشم كه تا شروع نشوند، راجع به آنها صحبت نمی‌كنم. از كارهای آماده نمایش نیز می‌توانم به فیلم سینمایی «زندگی با چشمان بسته» به كارگردانی «رسول صدرعاملی» اشاره كنم كه برای اكران عمومی آماده می‌شود.
منبع-تماشاگران
