«هديه تهراني» نامي آشنا در سينماي ايران، كسي كه خيلي زود پله‌هاي ترقي را طي كرد و خود را به قله اوج رساند تا از او به عنوان سوپراستار ياد كنند، گرچه در دو سال اخير بسيار كم‌كار ظاهر شده است، اما او هميشه هديه تهراني است... متولد سال 1351 و ديپلم، بازي‌هاي راحت و روان، او را از هيبت يك بازيگر معمولي خارج ساخته، 15 سال پيش براي بازي در فيلم روز واقعه انتخاب شد، اما بعدها لادن مستوفي جاي او را گرفت. كيانوش عياري هم او را براي بازي در «بودن يا نبودن» انتخاب كرد كه بعدها، عسل بديعي به جاي او انتخاب شد. اما سرانجام مسعود كيميايي او را براي فيلم «سلطان» انتخاب كرد و تهراني وارد سينماي حرفه‌اي شد، مي‌گويند او كشف «محمدرضا شريفي‌نيا» است كه او را به هدايت فيلم معرفي كرد. آن هم براي ايفاي نقش در فيلم روز واقعه، اما آن نقش به او نرسيد و «سلطان» باعث شد كه تهراني در 24 سالگي وارد اين عرصه شود. او علاوه بر تثبيت خود به عنوان يك كاراكتر ثابت با ويژگي‌هايي مثل خونسردي، نفوذناپذيري و نگاه از بالا، توانسته تجربيات متفاوتي را نيز در نقش زنان زخم‌خورده و شكست‌خورده از سر بگذراند. نقش‌هاي بسيار ديدني او، باعث شده كه حالا اين بانوي بازيگر ايران، با غرور به كارنامه سينمايي‌اش نگاه كند، كارنامه‌اي كه دو سيمرغ بلورين جشنواره فجر را در سال‌هاي 77 و 84 براي بازي در فيلم‌هاي قرمز و چهارشنبه‌سوري را در خود ثبت كرده است و جوايز بي‌شمار ديگري از جشنواره‌هاي داخلي و خارجي، آخرين خبرها از او حاكي است كه مي‌خواهد رو به تهيه‌كنندگي بياورد و ديگر مثل سابق، علاقه‌اي به بازيگري ندارد، در كارنامه او اين فيلم‌ها به چشم مي‌خورد: سلطان (75)، غريبانه (76)، شوكران، قرمز و سياوش (77)، دست‌هاي آلوده (73)، چتري براي دو نفر، آبي و پارتي (79)، كاغذ بي‌خط و خانه‌اي روي آب(80)، دوئل، زمانه، دنيا، دختر ايروني (81)، جايي براي زندگي (82)، شبانه و يك بوسه كوچولو (83) و چهارشنبه‌سوري (84)... اوج فعاليت او در 30 سالگي و در سال 81 بود كه بازي در 4 فيلم سينمايي را تجربه كرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر