شبکه خبري فاکس‌نيوز در همين ماه در مقاله‌اي جالب، پرده از تجارتي پررونق برداشته است که ميليون‌ها دلار را روانه جيب تاجران چيني و هندي کرده است: "تجارت موي سر انسان". به گزارش اين خبرگزاري فقط در سال گذشته ميلادي چين و هند 154 ميليون دلار از اين راه به جيب زده‌اند. اين موها استفاده‌هاي بسيار گوناگوني دارند، از ساختن مژه مصنوعي گرفته تا انواع کلاه‌گيس‌هاي رنگارنگ که طرفداران زيادي ميان افراد به خصوص بانوان دارند، تا موهايي که براي قراردادن در لابه‌لاي موهاي طبيعي افراد استفاده مي‌شوند، همه و همه روزي روي سر يک انسان که در چين يا هند زندگي کرده است بوده‌اند.
از کلاه‌گيس تا مژه مصنوعيآرايشگاه‌ها و سالن‌هاي زيبايي زنانه، بيشترين خريداران اين موها هستند. مژه‌هاي مصنوعي طبيعي، کلاه‌گيس‌هاي رنگارنگ که موهايي صاف ويا فر دارند، هر کسي را وسوسه مي‌کند که براي زيبايي بيشتر، اين کلاه‌گيس‌ها را امتحان کند. در کشورهاي اروپايي و آمريکايي چون بسياري از بانوان براي رفتن به محل کار خود فرصت کافي براي مرتب کردن موهايشان ندارند، يکي از کلاه‌گيس‌هايي را که از موي طبيعي انسان ساخته شده، دم دست دارند و آن را به سر مي‌کشند و به سر کار خود مي‌روند. اين موهايي که از چين و هند مي‌آيند، همچنين براي افزايش حجم موها، در بسياري از آرايشگاه‌ها به صورت صاف و يا بافته شده در لابه‌لاي موهاي طبيعي چسبانده مي‌شوند ولي آيا اين موها بهداشتي‌اند و بيماري‌هاي مو و پوست را منتقل نمي‌کنند؟
سررشته اين موها کجاست؟شايد دوست داشته باشيد بدانيد که اين مژه مصنوعي که روي چشمانتان است و يا موهايي که در لابه‌لاي موهاي خودتان چسبانده‌ايد، بهداشتي هستند يا نه؟ فاکس نيوز مي‌نويسد: "در چين و هند اين موهاي طبيعي انسان در کارگاه‌هاي کوچک در آب 120 درجه سانتي‌گراد جوشانده مي‌شوند، خشک مي‌شوند و با قايق‌هاي کوچکي به کارخانه اصلي منتقل مي‌شود. در کارخانه اصلي، جريان هوا در لابه‌لاي اين موها دميده مي‌شود تا موها صاف و لخت و نرم شوند (چيزي شبيه کاري که سشوار مي‌کند) و سپس به رنگ‌هاي تيره و يا بلوند و براق رنگ‌آميزي مي‌شوند و در گوني‌هاي بزرگ بسته‌بندي شده و راهي بازارهاي اروپا و آمريکا و سراسر جهان مي‌شود. تصورش را بکنيد، انبارهايي پر از موي سر انسان که فروش بسيار بسيار خوبي براي زيباتر کردن ساير انسان‌ها دارند و فروشگاه‌هاي بزرگ و آرايشگاه‌هاي سراسر دنيا خريداران پر و پا قرص اين محصولات‌اند!"
موهاي شانه‌تان را مي‌خريمزناني که در روستاهاي دورافتاده هند، موهاي خود را مي‌فروشند و در کارگاه‌هايي نه چندان تميز آنها را براي صادرات آماده مي‌کنند، نمي‌دانند اين موها سر از کجا درمي‌آورند. گرچه آمارهاي اداره بازرگاني آمريکا حاکي از آن است که چين و هند فقط در سال گذشته ميلادي 154 ميليون دلار از صادرات موهاي سر انسان به بازارهاي جهاني پول به جيب زده‌اند ولي چين گوي‌سبقت را از هند ربوده است. کارخانه‌هاي هندي، موهايي را که در کارگاه‌هاي روستاهاي دورافتاده هند، آماده شده‌اند را نيز خريداري مي‌کنند. آمارهاي دولت هند نشان مي‌دهد که اين کشور از آوريل 2006 تا مارچ 2007، 51 ميليون دلار موي سر انسان به چين فروخته است. اين موها دو دسته‌اند: دسته اول موهايي هستند که در ازاي پرداخت مبلغ ناچيزي از سر داوطلبان چيده مي‌شوند و دسته ديگر، موهايي است که از سر اعضاي خانواده هنگام شانه کردن موهايشان کنده شده، آنها اين موها را جمع‌آوري مي‌کنند و به دلالان مو مي‌فروشند. از آنجايي که کارخانه‌داران بايد پول کمتري بابت "موهاي ريخته شده" بپردازند، اين موها بهتر به وسيله دلالان خريداري مي‌شوند. به‌عنوان مثال، يک کيلوگرم موي 50 سانتي‌متري چيده شده 225 دلار قيمت دارد، در حالي که همين مقدار موي ريخته شده، 85 دلار قيمت‌گذاري شده است ولي از نظر خريداران اروپايي و آمريکايي، موهاي چيده شده چون درخشندگي و استحکام بيشتري دارند، براي ساخت کلاه‌گيس و موهاي اکستنشن مرغوب‌ترند. موهاي هندي از موهاي چيني نرم‌تر و براق‌ترند و ظاهر بهتري را در ساخت کلاه‌گيس ايجاد مي‌کنند. به علاوه بانوان روستايي در هند رسم دارند براي زيبايي بيشتر، موهايشان را بلند نگه دارند بنابراين منبع خوبي براي اين تجارت محسوب مي‌شوند.
از سل تا بيماري‌هاي پوستي• مسوولان بهداشتي کشور هند، بهداشت اين کارگاه‌هاي محلي توليد موي انسان را زير سوال برده‌‌اند. بيماري‌هاي تنفسي و سل در اين کارگاه‌هاي فرآوري مو شايع است، زيرا ذرات در هواي اين کارگاه‌هاي تنگ و تاريک معلق اند که موجب بيماري اين کارگران مي‌شوند.
• بيشتر اين کارگران بدون ماسک و دستکش و با لباس‌هاي خانگي خودشان به مرتب کردن اين موها مشغول‌اند و اين کار را روي کف زمين انجام مي‌دهند. برخي از کارشناسان اعتقاد دارند که اين موها ناقل بسياري از بيماري‌هاي مو و پوست هستند که در صورتي که در مراحل فرآوري اين موها به درستي تميز نشوند، ميکروب اين بيماريها را مي‌توانند از ميان موهاي مردم يک قاره به ميان موهاي مردم قاره‌اي ديگر منتقل مي‌کنند؛ فقط به بهانه اندکي زيباتر شدن
تبیان
از کلاه‌گيس تا مژه مصنوعيآرايشگاه‌ها و سالن‌هاي زيبايي زنانه، بيشترين خريداران اين موها هستند. مژه‌هاي مصنوعي طبيعي، کلاه‌گيس‌هاي رنگارنگ که موهايي صاف ويا فر دارند، هر کسي را وسوسه مي‌کند که براي زيبايي بيشتر، اين کلاه‌گيس‌ها را امتحان کند. در کشورهاي اروپايي و آمريکايي چون بسياري از بانوان براي رفتن به محل کار خود فرصت کافي براي مرتب کردن موهايشان ندارند، يکي از کلاه‌گيس‌هايي را که از موي طبيعي انسان ساخته شده، دم دست دارند و آن را به سر مي‌کشند و به سر کار خود مي‌روند. اين موهايي که از چين و هند مي‌آيند، همچنين براي افزايش حجم موها، در بسياري از آرايشگاه‌ها به صورت صاف و يا بافته شده در لابه‌لاي موهاي طبيعي چسبانده مي‌شوند ولي آيا اين موها بهداشتي‌اند و بيماري‌هاي مو و پوست را منتقل نمي‌کنند؟
سررشته اين موها کجاست؟شايد دوست داشته باشيد بدانيد که اين مژه مصنوعي که روي چشمانتان است و يا موهايي که در لابه‌لاي موهاي خودتان چسبانده‌ايد، بهداشتي هستند يا نه؟ فاکس نيوز مي‌نويسد: "در چين و هند اين موهاي طبيعي انسان در کارگاه‌هاي کوچک در آب 120 درجه سانتي‌گراد جوشانده مي‌شوند، خشک مي‌شوند و با قايق‌هاي کوچکي به کارخانه اصلي منتقل مي‌شود. در کارخانه اصلي، جريان هوا در لابه‌لاي اين موها دميده مي‌شود تا موها صاف و لخت و نرم شوند (چيزي شبيه کاري که سشوار مي‌کند) و سپس به رنگ‌هاي تيره و يا بلوند و براق رنگ‌آميزي مي‌شوند و در گوني‌هاي بزرگ بسته‌بندي شده و راهي بازارهاي اروپا و آمريکا و سراسر جهان مي‌شود. تصورش را بکنيد، انبارهايي پر از موي سر انسان که فروش بسيار بسيار خوبي براي زيباتر کردن ساير انسان‌ها دارند و فروشگاه‌هاي بزرگ و آرايشگاه‌هاي سراسر دنيا خريداران پر و پا قرص اين محصولات‌اند!"
موهاي شانه‌تان را مي‌خريمزناني که در روستاهاي دورافتاده هند، موهاي خود را مي‌فروشند و در کارگاه‌هايي نه چندان تميز آنها را براي صادرات آماده مي‌کنند، نمي‌دانند اين موها سر از کجا درمي‌آورند. گرچه آمارهاي اداره بازرگاني آمريکا حاکي از آن است که چين و هند فقط در سال گذشته ميلادي 154 ميليون دلار از صادرات موهاي سر انسان به بازارهاي جهاني پول به جيب زده‌اند ولي چين گوي‌سبقت را از هند ربوده است. کارخانه‌هاي هندي، موهايي را که در کارگاه‌هاي روستاهاي دورافتاده هند، آماده شده‌اند را نيز خريداري مي‌کنند. آمارهاي دولت هند نشان مي‌دهد که اين کشور از آوريل 2006 تا مارچ 2007، 51 ميليون دلار موي سر انسان به چين فروخته است. اين موها دو دسته‌اند: دسته اول موهايي هستند که در ازاي پرداخت مبلغ ناچيزي از سر داوطلبان چيده مي‌شوند و دسته ديگر، موهايي است که از سر اعضاي خانواده هنگام شانه کردن موهايشان کنده شده، آنها اين موها را جمع‌آوري مي‌کنند و به دلالان مو مي‌فروشند. از آنجايي که کارخانه‌داران بايد پول کمتري بابت "موهاي ريخته شده" بپردازند، اين موها بهتر به وسيله دلالان خريداري مي‌شوند. به‌عنوان مثال، يک کيلوگرم موي 50 سانتي‌متري چيده شده 225 دلار قيمت دارد، در حالي که همين مقدار موي ريخته شده، 85 دلار قيمت‌گذاري شده است ولي از نظر خريداران اروپايي و آمريکايي، موهاي چيده شده چون درخشندگي و استحکام بيشتري دارند، براي ساخت کلاه‌گيس و موهاي اکستنشن مرغوب‌ترند. موهاي هندي از موهاي چيني نرم‌تر و براق‌ترند و ظاهر بهتري را در ساخت کلاه‌گيس ايجاد مي‌کنند. به علاوه بانوان روستايي در هند رسم دارند براي زيبايي بيشتر، موهايشان را بلند نگه دارند بنابراين منبع خوبي براي اين تجارت محسوب مي‌شوند.
از سل تا بيماري‌هاي پوستي• مسوولان بهداشتي کشور هند، بهداشت اين کارگاه‌هاي محلي توليد موي انسان را زير سوال برده‌‌اند. بيماري‌هاي تنفسي و سل در اين کارگاه‌هاي فرآوري مو شايع است، زيرا ذرات در هواي اين کارگاه‌هاي تنگ و تاريک معلق اند که موجب بيماري اين کارگران مي‌شوند.
• بيشتر اين کارگران بدون ماسک و دستکش و با لباس‌هاي خانگي خودشان به مرتب کردن اين موها مشغول‌اند و اين کار را روي کف زمين انجام مي‌دهند. برخي از کارشناسان اعتقاد دارند که اين موها ناقل بسياري از بيماري‌هاي مو و پوست هستند که در صورتي که در مراحل فرآوري اين موها به درستي تميز نشوند، ميکروب اين بيماريها را مي‌توانند از ميان موهاي مردم يک قاره به ميان موهاي مردم قاره‌اي ديگر منتقل مي‌کنند؛ فقط به بهانه اندکي زيباتر شدن
تبیان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر